Atacama

Wat n dag so far! Vanmorgen vroeg ons nest uit gekomen ( hoewel vroeg... Morgen en over morgen gaat t heeeeeel veeeeel vroeger worden) en valle de la Luna aan gedaan. N schitterend bizar landschap dat elke seconde qua lichtbak, gesteente en scenery verandert. Het is hier nu 38 graden en bloedje heet, met n luchtvochtigheid van bijna 10%. Er droog dus en voor je het weet heb je een bloedneus of droge huid en ik kan m'n factor 50 bijna geen minuut missen. Denk je door een kale vlakte te rijden, duik je ineens een ravijn in met grotjes, hoekjes, zoutlagen, gips, gitzwart zand,.. Alles kan hier.

Gisteren nog lekker m'n bday gevierd met ( na t toetje) de hele staf van t hotel zingend me n taart n hun hand m de tafel.. Dacht ik er o de boot onderuit te komen, krijg ik t nu alsnog... Maar goed, de taart hebben we net als toetje bij de  lunch genomen en smaakte goddelijk! 

Nu even snel terug naar ons paradijs op aarde: het hotel om te lunchen, op te frissen en dan weer door naar n paar andere plekkies in deze bizarre woestijn. Schijnen nog mooiere locaties te zijn dan de sunset van gisteren en hè maanlandschap van zojuist... Ben benieuwd! 

Paardrijden zit er waarschijnlijk trouwens  niet meer in omdat de geplande tocht langs plekken zou gaan met water voor de beestjes, maar deze nu helemaal droog staan en we dus niet aan ons vocht kunnen komen.. Aan de andere kant is hier nog zoveel te zien en te doen dat we toch al tijd tekort komen... En ik kan altijd nog n paar uur gaan racen als we daar tijd voor hebben.

Morgen vertrekken we om 6 uur in de ochtend en woensdag wordt dat zelfs 4.30. Farewell voor t uitslapen en zelfs voor mij met m'n beperkte behoefte aan slaap, oogt dit een redelijke uitdaging..

Vreemd om hier te zitten, wetende dat bij jullie nu stklaas gevierd wordt.. Ik wens jullie allemaal n heerlijk pepernotenavondje en enjoy! 

Gisterenmiddag met de lunch mijn verjaardagstaart (chocolade!) als toetje genomen en toen weer de auto in naar een schitterende Gorge waar we doorheen konden lopen. Eindelijk weer groen, vogels, bomen en water! Daarna een klein dorpje aangedaan waar we vriendelijk werden opgewacht door n verdwaalde lama en n oud wijfie hebben bezocht die van lama- en alpacawol de mooiste shawls en truien maakte. De afsluiting voor deze dag werd sunset bij de flamingo's... Wat n prachtige avond! T zijn zulke gekke beesten en omdat ze hier minder garnalen kunnen eten zijn ze minder rose als wij ze kennen.. De zon werd geler dan geel, maar aan de andere kant kleurden de bergen prachtig diep rood en werd de keuze welke kant op te kijken wel erg moeilijk. 

Terug in t hotel konden we nog net op tijd aanschuiven voor het diner en werden we weer op allerlei lekkers van de chileense keuken getrakteerd. Terug in de kamer had ik wat kanootjes en n gedicht voor mam en pap klaar gelegd met natuurlijk kruidnootjes, chocoladeletters en andere pakjesavonddingen... T zal me niet gebeuren dat we sint z'n feestje overslaan!

Snel naar bed en vanmorgen ging de wekker om kwart over 5. Allejezus wat was ik moe. Douchen, aankleden, spullen pakken en om 6 uur zaten we in de auto richting vallen of the moon again om daar t eerste licht nog voor de sunrise te zien... In een woord adembenemend!! Zo mooi en iedere seconde leek het landschap te veranderen. Met ieder straaltje licht werd de aandacht weer op iets anders gevestigd en naarmate de klok verder tikte, werd de aankomende zon steeds duidelijker zichtbaar.. Rond half 8 was t zover en voelde je de aarde meteen een paar heerlijke graden warmer worden.. Ik ben verslaafd aan de zon geraakt, ookal denkt mijn roodverbrande huidje daar duidelijk anders over... Onze gids had voor heerlijke warme thee en koekjes gezorgd en wij hadden de pepernoten meegenomen... Prima ontbijtje.

Toen door naar rainbowvalley maar eerst met een tussenstop bij petroglyves van 1000en jaren oud. Beetje klauterwerk, maar dan werd je wel verwend met schitterende muurtekeningen en schilderingen van lama's, chairmen en nog meer moois, los van de ligging en het uitzicht. Dan rainbowvalley: zo schitterend.. Je rijdt tussen de kale rotsen een vallei in vol kreekjes, groen, wilde ezels en vogels die plots plaatsmaken voor de meest bizarre rotsformaties in allerhande kleuren van chocoladebruin, naar grijs, naar groen, naar rood, naar alles wat er tussen zit. Je valt van de ene verbazing in de andere, en omdat we wat hoger zitten, rond 3400 meter, voelt het minder warm aan dan gisteren.. Een fantastische wandeling met stijgen en dalen, maar dubbel en dwars de moeite waard.

Rio grande werd daarna aan gedaan, een klein dorpje met 40 inwoners, maar helemaal authentiek en onze gids had een heerlijke lunch meegenomen die we op de voorlaatst bij de kerk in de schaduw hebben lopen opsmullen.. Verse avocado, kippetje en quino of zo iets, iets dat t beste met een soort couscous te vergelijken is, maar dan lekker... 

Daarna een watermolen bezichtigd en nog n paar andere wandtekeningen via een iets te stijl pad naar boven. Thuis aangekomen, te horen gekregen dat er wat problemen zijn met de auto naar purmaarca.... De receptionist heeft drie kwartier lopen bellen en nu weten we nog niets.... Morgen horen we meer. 

Nu lekker aan de dis en snel t bed in want morgen worden we om half 5 in de auto verwacht, op weg naar de geisers! Bikini mee en laat maar komen! 

To be continued! 

Kus van ons